Znów Tokio, znów Owca

"Tańcz, Tańcz, Tańcz"-Murakami. Ponownie jestem w Japonii lat 80, konkretnie w Tokio, w Shibuya. Sama nie wiem, który to już raz, czwarty, piąty??Nie wiadomo! Kolejna książka nie najwyższych lotów, taka do miłego poczytania w domu, a także w autobusie. Ciągle właściwie dzieje się to samo: mężczyzna po 30 nie potrafi pogodzić się z otaczającą go coraz bardziej kapitalistyczną rzeczywistością. Taki bierny bohater, którego niesamowite wydarzenia zmuszają do zmiany, nie zawsze na lepsze. I z nie wiadomych przyczyn prawie zawsze zamieszane są w te historie OWCE, a przynajmniej Człowiek-Owca.
A mimo wszystko nadal wracam do pisarstwa tego 57-letniego Japończyka. Dlaczego? Jako jeden z nielicznych przenosi mnie do swojego niedoskonałego świata w sposób wręcz namacalny. Początkowo z 3 razy muszę przeczytać pierwsze rozdziały, żeby się wkręcić, a potem...
Nie potrafię przestać! Znów jestem w Tokio i nie umiem stamtąd uciec.
Nie mogę powiedzieć, że lubię książki pana Haruki Murakami. Jednak gdy już wezmę którąś do ręki to nie jestem w stanie jej odłożyć, a to wcale nie jest miłe.

Jestem już po pierwszym wykładzie z "Mahabharaty" coś niesamowitego!
Największa epopeja świata!

Shibuya, czyli część Tokio mi najbliższa, można powiedzieć, że najbardziej znana.